lisedeyken bi oturuşta sayfalarca yazı yazabilen bi insan şimdi tek bir cümle bile yazamaz mı ya.. evet, gerçekten yazamaz. evet, gerçekten yazamıyorum.mantiken asıl şimdi yazabilmem gerekir, sonuçta biriken bi yaşanmışlık var, gelişmiş düşünceler var, yeni hayat görüşleri var... ammavelakin ne aklıma gelen bi fikir var ne de kalemin ucundan akan bi kelime.. yok işte, yok! sayfa boş, boş sayfa... saatlerce boş sayfaya bakmak, bi süre sonra psikolojimi de bozdu. yazı yazma işinin gelip giden bi yetenek olduğunu düşünmeye başladım. bi ara nasıl olduysa geldiydi, hayatımı şenlendirdiydi, şimdiyse puf diye gitti hem de bi daha geri gelmemek üzere... ee, peki yazamazsam naparım ben? ne işe yararım ki? hem beyni boşaltmak için de lazım bu iş. yazamadığımdan beri beynim bi ağırlaştı ki sorma gitsin... küt diye düşüvercek diye korkuyorum artık. ya da patlayadabilir. hiç belli olmaz bu. sonuçta sırrı hala çözülebilmiş değil kendisinin. derken, dedim ki kendi kendime, madem ki aklıma bi fikir gelmiyor madem ki beynim yeterince çalışmıyor benim yerime başkası düşünsün, fikirler üretsin. sonra bu fikri beğendim. sonra da gittim bi fikir mühendisi tuttum kendime.
burdan sevgili ançicime teşekkürlerimi sunarım.. ^^
<3
YanıtlaSil