Utanmadan Sıkılmadan

Efenim sevgili kadim dostum Dif ilen yeni bi bok daha yedik. ahanda linki de aşağıda, sağda, solda, her yerde...


http://bikeresindebiz.blogspot.com/

o değil de

Acaba yaşam süreçlerinde konuşkan olmayan insanların yazıları da daha mı kısa oluyor? İşkilleniyorum bu durumdan... Kendimden de çok şüpheleniyorum bu konuda...

Bir de bugün, hatta an itibariyle hayattan çok büyük bir ders çıkarmış bulunmaktayım. Benim gibi burnunun dikine gidersen, inadım inat kıçım iki kanat dersen aha böyle benim gibi olursun. Valla ibret-i alem olsun diye sallandırcam kendimi bi yerlerden.

En uygun nere olur acaba?

fikir mühendisi

lisedeyken bi oturuşta sayfalarca yazı yazabilen bi insan şimdi tek bir cümle bile yazamaz mı ya.. evet, gerçekten yazamaz. evet, gerçekten yazamıyorum.mantiken asıl şimdi yazabilmem gerekir, sonuçta biriken bi yaşanmışlık var, gelişmiş düşünceler var, yeni hayat görüşleri var... ammavelakin ne aklıma gelen bi fikir var ne de kalemin ucundan akan bi kelime.. yok işte, yok! sayfa boş, boş sayfa... saatlerce boş sayfaya bakmak, bi süre sonra psikolojimi de bozdu. yazı yazma işinin gelip giden bi yetenek olduğunu düşünmeye başladım. bi ara nasıl olduysa geldiydi, hayatımı şenlendirdiydi, şimdiyse puf diye gitti hem de bi daha geri gelmemek üzere... ee, peki yazamazsam naparım ben? ne işe yararım ki? hem beyni boşaltmak için de lazım bu iş. yazamadığımdan beri beynim bi ağırlaştı ki sorma gitsin... küt diye düşüvercek diye korkuyorum artık. ya da patlayadabilir. hiç belli olmaz bu. sonuçta sırrı hala çözülebilmiş değil kendisinin. derken, dedim ki kendi kendime, madem ki aklıma bi fikir gelmiyor madem ki beynim yeterince çalışmıyor benim yerime başkası düşünsün, fikirler üretsin. sonra bu fikri beğendim. sonra da gittim bi fikir mühendisi tuttum kendime.

burdan sevgili ançicime teşekkürlerimi sunarım.. ^^